Avrupa Kültür Başkenti, Avrupa Birliği tarafından periyodik olarak her yıl belirlenen kent veya kentlere verilen bir unvan. Bu unvan, Avrupa kültürünü yansıtan, Avrupa kültürüne değer katan, Avrupa'ya katkı sağlayan kentlere verilir.
İstanbul da geçen yıl bu unvanı aldı. Aldı da bu unvan kağıt üzerinde kaldı. Neden mi? Öyle şeylerle karşılaşıyorsunuz ki bu kentte; doğup büyüyüp, yaşadığınıza ?nefret' ediyorsunuz. Peki nedir bu yaşananlar? Bu çarpıklıklar, hiçbir çağdaş toplumda, hiçbir gelişmiş şehirde görülmeyecek cinsten şeyler.
Bu çağda, her türlü teknolojik imkanın elverişli olduğu, olanakların böylesine bol olduğu İstanbul'da; Dünya Medeniyetleri Başkentliği'ne aday bir metropolde; nüfusu ile, alanı ile, tarihi ile, ekonomisi ve turizmi ile dünyanın gözünün önünde olan bir yerleşim biriminde;
Birçok devletten daha güçlü bir bütçe ve demografik yapıya sahip bu ilde; etrafın pislik içinde olması, yağmur yağdığında sellerin oluşması, yok yere insanların ölmesi, cadde ve sokakların trafik sıkışıklığından geçilemez oluşu, öylesine yapılmış asfaltlar...
İstanbul'u dünya incisi yapan Avrupalılık değildir. Avrupalı şehirler, ya Hıristiyan şehri veya tek boyutlu yerleşim birimleridir. İstanbul'u üç kıtanın ve dört ana yönün merkezi haline getiren faktör İslamiyet'tir.
Yoksulluk denizinde yüzen İstanbul'da açılış törenleri için harcanan paralar herkesin malumu. İstanbul'un o kadar çok sorunu var ki... Örneklemek gerekirse;
Depreme karşı hazırlıksız yaşıyoruz. Muhtemel bir deprem yüz binlerce insanın ölümüne yol açabilir.
İstanbul'da nüfusun yüzde 65'i varoşlarda yaşıyor. Binlerce ailenin kışın soğukta ve aç yattığı mekânlarda hükmünü icra eden, sefalet ve kayıt dışı sömürü.
İstanbul, 15 milyona varan nüfusuyla düzensiz ve plansız bir kent. Mimari çarpıklığı gibi toplumsal hayatı da kaos içinde.
İstanbul'un; medeniyet nişanesi mimarisi; nezaket ve kibarlığı; adabı ve merhameti kalmadı. Her şey ölçüsüz, kaba, hoyrat ve kaotik. İstanbul'un aynası olan trafiği, insanların ruh hali gibi şiddet yüklü. İstanbul'un sorunu kendini inkâr etmesinden kaynaklanıyor.
