Çocuk hayatta insanın göz nuru, ömrünün sevinci ve teselli kaynağıdır. Hayat onlarla tatlılaşır. Onlar üzerinde hayaller kurulur. Geleceğimiz onlar üzerine bina edilir. Çocuk, ana ve babanın meyvesi gibidir.
Meyvenin acı veya tatlı olması nasıl ki yetiştiği ağacın türüne bağlıysa, çocuğun da kendisine ve çevresine faydalı iyi bir insan olması da başta anne babasına bağlıdır. Tatiller, anne babaların çocuklarıyla ilgilenmeleri için bulunmaz bir fırsat ve çok iyi değerlendirilmeli.
Zira çocuk eğitimi bütün bir hayatı kapsar ve sadece okula göndermekle verilemez. Çocuk, anne babanın elinde kıymetli bir cevherdir. Kolayca şekil alabilir. Temiz bir toprak gibidir, hangi tohum atılırsa onu büyütür. İyilik tohumu ekilirse, çocuk din ve dünya saadetine kavuşur. Annesi, babası ve hocaları da onun sevabına ortak olur. Şayet fesat tohumu atılırsa, hüsrana neden olur.
Şayet ana- baba, çocuklarına iyi bir terbiye verme hususunda gevşek davranırsa evlatları onlar için bir bela, yorgunluk, sıkıntı, gam ve keder olur. Bunun için anne babaya düşen en önemli görev çocuklarını iyi terbiye etmektir. Çocuk için ilk eğitim, ilk terbiye daha çok annelere düşer.
Çocuğun en mükemmel şekilde yetişmesi, ihtiyaç duyduğu bütün insani ve ahlaki faziletleri, sosyal kural ve davranışları, hepsinden önemlisi dinimizin emir ve yasaklarını öğrenmesi ve yaşaması, ruh ve beden bakımından sağlıklı, bilgili ve faziletli, ayrıca meslek ve hüner sahibi olabilmesi için ana babanın tüm imkanlarını kullanarak gayret sarf etmeleri gerekir.
?Çocuk ailenin aynasıdır' diye bir atasözümüz vardır. Çünkü ailenin eğitim uygulamalarının neticeleri, çocuklarında yansır. Aile içinde öğrenilen davranışlar, çocuklarda görülmek istenen davranışlardır. Çünkü anne-babalar, kendi yetiştikleri kültüre göre, bu kültürün değerlerine göre, kendi çocuklarından belli bazı davranışlar bekler. Çocuklarını bu kültüre göre eğitmek isterler. Kendi kültürlerinin insan tiplerine benzer insanlar yetiştirmek amacındadırlar. Gördüğümüz gibi, aileye hangi eğitim amaçlarını takip edeceklerini, içinde yaşadıkları toplumun kültürü kabul ettirmektedir.
Çocuk, ailede başkaları ile ilişki kurmayı, onlarla iletişimde bulunmayı da öğrenir. Aile içinde yaşadığı bu tecrübeler, çocuğun gelecekte kuracağı insanlar arası ilişkiler için bir temel oluşturacağından, bu temeli iyi kurmak gerekir.
Anne babanın çocuklarını iyi örnek olarak güzel terbiye etmekten sonra diğer önemli görevleri de; evlenme çağına gelenleri bir mazeret yoksa vakit geçirmeden evlendirmek, sevgide ve ilgide kız- erkek ayrımı yapmadan, çocuklarına karşı eşit davranmaktır.
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.
